Qaytar ana borcunu…
Bir gözel,bir
sevimli oğul böyütdü ana,
O bed,uğursuz
günü, erinin öldüyünü bildirmedi heç ona.
Kederi
dalğa-dalğa doldursa da üreye,
Lakin ne saç
yolaraq verdi esen küleye,
Ne şiven etdi
ona.
Üreyinde ağlayıb,gülmek
öyretdi ona.
Dözerek davanın
da derdine ,belasına
Öz boğazından
kesib yedirdi balasına.
Bir oğul böyütdü
ki,gur,çatmaqaş,gen sine
Bir oğul böyütdü
ki,oğul deyirem sene.
Atlını atdan
salıb,küleklerle ötüşür,
Baxışından
qızların üreyine od düşür.
Ana oğul
böyütdü,oğul mekteb bitirdi.
Oğul universitete
qızıl medalla girdi.
Ana fikirleşdi
ki,gör neçe aya detdi,
Ana yuxularında
tez-tez Bakıya getdi.
Ana mektub yazdı
ki,yanıltma gümanımı,
Pul nedir,pul
deyirsen,göndererem canımı.
Ne zaman
ki,oğlunun getdiyi 4 il oldu,
Mektubları
kesildi,gelmedi tatil oldu.
Ananı fikir
aldı,ananın esdi dizi.
Ana müqessir
etdi,tramvayı,denizi.
O yene
dözdü,durdu,o yolmadı saçını
Sesledi qonşuları
Esmer,Çiçek bacını.
Yene azalmadı
ürekden bala derd,
Onlar oğul
vermedi,onlar teselli verdi.
Mektub-mektub
dalınca axdı,Bakıya axdı,
Ana da
mektubların dalınca baxdı,baxdı.
Mektublarsa
Bakını dolandı,gezdi, geldi.
Mektublar
ezik-üzük,mektublar bezdi,geldi.
Ana fikirleşdi
ki,neylemişem men sene,
Bu ne oğulluq
oldu,bu ne mehebbet oldu?
Oğul
böyütdümü,o,büzmedodaq bir qıza?
Oğul böyütdümü,o,
min işveye,min naza?
Eger bilseydi ana
böyütmezdi oğlunu.
Yox,bunu yandım
dedim,yene atmazdı onu!
Oğul,nedir
etdiyin bu haqqı–say üçün?
Qaytar onun
ömrüne neçe gece,neçe gün.
Qaytar onun
saçının qaralığını geri,
Qaytar o
dilindeki şirin-şirin sözleri.
O sözü,o
söhbeti,gülüşü ana verib
Ana dodaqlarından
bala dodaqlarına.
İndi ondan gen
gezen oğul,ayaqlarına
Yerişi anan verib.
Qaytarsan o
sözleri sözsüz bir lal olarsan.
Qaytarsan o
gülüşü hırıldamazsan daha.
Qaytar, qaytar
onları, qaytar qoyma sabaha.
Sen ki,derd
verdin oğul,sene gülüş verene
Oğul demerem
sene.
Deyirem ki,o
boyu,buxunu qaytar geri.
Deyirem ki,
varını,yoxunu qaytar geri.
Qaytar ana
borcunu
O borc senin
özünsen ,özünü qaytar geri!